Lucas 1,57-80

 

Het zwijgen van Zacharias wordt door het loflied van zijn vrouw Elisabet en haar verwante Maria en door de geboorte van zijn zoon Johannes doorbroken in een loflied, waarin heel de traditie opklinkt

57
Maar voor Elisabet werd de tijd1 vervuld2 om te baren,
en zij bracht een zoon voort.3
58
Toen hoorden de omwonenden en haar verwanten
dat JHWH zijn solidariteit4 met haar groot gemaakt had
en zij waren mét haar blij.
 
59
En het geschiedde5 op de achtste dag:
zij kwamen het jongetje besnijden
en ze riepen6 hem bij de naam van zijn vader: ‘Zacharias’…
60
Ten antwoord7 zei zijn moeder:
Nee! Hij zal ‘Johannes’ worden geroepen!
61
Ze zeiden tegen haar:
Er is niemand uit jouw verwanten
die met die naam wordt geroepen!
62
Maar ze wenkten naar zijn vader,
hoe hij zou willen dat hij werd geroepen.
63
En hij vroeg om een plankje en schreef wat hij wilde zeggen8 :
‘Johannes’ is zijn naam!
En allen waren verwonderd.
64
Maar onmiddellijk werd zijn mond geopend en ook zijn tong,9
hij sprak met een zegening10 van God.
 
65
En het geschiedde:
over allen die rondom hen woonden kwam vrees,11
en in heel het gebergte van Judea werden al deze woorden12 door en door besproken,13
66
en allen die het hoorden sloten die in hun hart,14 ze zeiden:
Wat zal dit jongetje toch voor iemand zijn?!
Want de hand van JHWH15 was met hem!16
 
67
En Zacharias, zijn vader, werd vervuld van heilige geestesadem17
en profeteerde, hij zei:18
68
Gezegend19 JHWH, de God van Israël,
omdat Die zich heeft toegewend20
en loskoping heeft gedaan21 voor zijn volk,
69
en een hoorn van bevrijding22 voor ons heeft opgewekt23
in24 het huis van David, zijn knecht.25
70
Zoals hij gesproken heeft
door de mond van zijn heiligen, van eeuwigheid zijn profeten:26
71
bevrijding van onze vijanden,
uit de hand van allen die die ons haten;
72
door solidariteit te doen jegens onze vaders-en-moeders27
en zijn heilig verbond te gedenken:
73
de eed die Hij gezworen heeft aan Abraham onze vader —
om dit aan ons te geven:
74
onbevreesd, uit de handen van vijanden gered,
hem te dienen28
75
in heelheid29 en gerechtigheid30 voor zijn gezicht, al onze dagen.31
76
En jij, jongetje,32 zult als profeet van de Hoogste worden geroepen,
want jij zult vooruitgaan voor het gezicht van JHWH
om zijn wegen te bereiden,
77
om aan zijn volk de kennis van de bevrijding te geven
in de vergeving van hun zonden,
78
door de innige33 solidariteit van onze God,
waarmee de Opgaande uit den hoge34 zich ons zal toewenden,
79
door te verschijnen aan wie zitten in duisternis en schaduw van de dood,
om onze voeten te richten35 op de weg van de vrede.
 
80
Het jongetje groeide36
en werd krachtig van37 geestesadem.
Hij38 was39 in de woestijnen
tot de dag dat hij werd aangewezen aan Israël.40
 

Noten

  1. de NBV21 vertaalt ‘de dag’, terwijl die anders nooit wil weten van de dag↩︎

  2. deze notie ontbreekt helaas in NBV21↩︎

  3. de NBV21 voegt ‘wereld’ toe↩︎

  4. ik hoor in het bijbelgriekse woord ‘eleos’ het hebreeuwse woord ‘chèsèd’ dat voor alles ‘verbondstrouw’ betekent; daarom is de vertaling ‘barmhartigheid’ te weinig precies en kies ik voor het (misschien wat sleetse) woord ‘solidariteit’ (de verbondstraditie klinkt straks in heel Zacharias’ lied door); dit woord ook in vss. 72 en 78, eerder al 2 x in Maria’s lied↩︎

  5. deze voor Lucas 1-2 kenmerkende uitdrukking mag in de vertaling niet verdwijnen (zoals ook weer in de NBV21 gebeurt); de hier 2 x voorkomende uitdrukking (ook in vs. 65) bakent de beide middendelen af↩︎

  6. dit woord klinkt enkele keren uitdrukkelijk, dus daarom toch maar laten horen, ook al klinkt het woord enigszins geforceerd↩︎

  7. ontbreekt in NBV21↩︎

  8. dit ‘zeggen’ ontbreekt in de NBV21↩︎

  9. waarom draait de NBV21 tong en mond om en voegt ‘losgemaakt’ toe?↩︎

  10. NBV21 helaas ‘loven’↩︎

  11. NBV21 schaalt af naar ‘waren diep onder de indruk’↩︎

  12. NBV21: ‘gebeurtenissen’↩︎

  13. zo vertalen Ben Hemelsoet en Dirk Monshouwer, in ‘Lucas, Lezen naar de gewoonte van Pasen’↩︎

  14. NBV21 parafraseert er modieus op los: ‘bleef erover nadenken’ – wat een vervlakking↩︎

  15. deze uitdrukking is in Tenach altijd verbonden met de uittocht, dus met Pasen (Hemelsoet en Monshouwer)↩︎

  16. NBV21 vertaalt immaterieel ‘steunde hem’↩︎

  17. ontkrampt het (dogmatische klinkende, maar hier niet bedoelde) ‘Heilige Geest’↩︎

  18. een lied vol van verwijzingen naar Tenach, zie de vele teksten bij Nestle in de kantlijn↩︎

  19. NBV21 ‘geprezen’↩︎

  20. vertaling van het hebreeuwse ‘paqad’, het woord komt ook voor in vs. 78, omsluit dus dit lied; in de NBV21 onzichtbaar geworden door de vertaling ‘ontfermen’, ook in vs. 78↩︎

  21. dit hebraisme vertolkt zo goed mogelijk het materiële gebeuren dat hiervan de achtergrond is↩︎

  22. NBV21 parafraseert ‘reddende kracht’↩︎

  23. opmerkelijk woord, dus niet vlak vertalen met ‘opgericht’; ‘opgewekt’ wel in NBV21!↩︎

  24. NBV21 ‘uit’↩︎

  25. eig. ‘jongen’, het grote woord van ‘jongetje’↩︎

  26. zo vertalen Ben Hemelsoet en Dirk Monshouwer↩︎

  27. NBV21 ‘voorouders’↩︎

  28. dit ‘latreuein’ verwijst altijd naar de eredienst, daarom vertalen Hemelsoet en Monshouwer ‘eredienst verrichten’↩︎

  29. of ‘gaafheid’ of ‘oprechtheid’; ‘heiligheid’ is te weinig↩︎

  30. ontbreekt in NBV21, daar ‘toegewijd’ geworden↩︎

  31. zo niet in NBV21, vlak ‘ons leven lang’↩︎

  32. NBV21 voegt ‘mijn’ toe↩︎

  33. in Tenach verwijzing naar ingewanden↩︎

  34. de NBV21 parafraseert ‘het stralende licht uit de hemel’↩︎

  35. de NBV21 maakt ‘wij’ tot onderwerp: ‘zodat we onze voeten kunnen zetten’ – strijdt met de richting van het lied↩︎

  36. de NBV21 voegt ‘op’ toe en maakt het zo banaal↩︎

  37. of ‘door’ of ‘in’↩︎

  38. de NBV21 voegt hier opeens de naam ‘Johannes’ in, waarom toch?↩︎

  39. als Lucas ‘leefde’ (zo NBV21) had willen zeggen had hij wel een ander woord gebruikt↩︎

  40. waarom wordt door de NBV21 ‘het volk’ toegevoegd?↩︎

Scroll naar boven