2 Samuël 12,16-25

 

16
David1 zocht God vanwege van het jongetje.
David vastte en vastte.
Kwam hij binnen om te overnachten dan lag hij ter aarde.
17
De oudsten van zijn huis werden opstandig jegens hem
om hem te laten opstaan van de aarde,
maar hij wilde niet.
Hij genoot geen brood met hen.
18
Op de zevende dag gebeurde het
dat het kind stierf
maar Davids dienaren vreesden hem te melden
dat het kind gestorven was
want ze zeiden:
Zie! toen het kind in leven was spraken we tot hem
maar hij gaf geen gehoor.
Hoe kunnen we dan tegen hem zeggen
‘Het kind is gestorven’?
Straks doet hij iets kwaads.
19
David zag dat zijn dienaren met elkaar fluisterden.
David begreep dat het kind gestorven was
en David zei tegen zijn dienaren:
Is het kind gestorven?
Ze zeiden
Het is gestorven.
20
David stond op van de aarde
hij baadde, hij zalfde zich, hij verwisselde zijn kleren.
Hij ging het huis van JHWH binnen
en boog zich neer.
Toen ging hij naar zijn huis
hij vroeg om brood en ze zetten het hem voor
en hij at.
21
Zijn dienaren zeiden tegen hem:
Wat is de reden dat u dit doet?2
Omwille van het kind, toen het nog leefde
hebt u gevast en weende u
en zodra het kind is gestorven
bent opgestaan en eet u brood!
22
Hij zei:
Zolang het kind nog leefde
heb ik gevast en weende ik
want, zei ik,
wie weet is JHWH mij genadig
en blijft het kind leven;
23
maar nu het gestorven is,
waarom zou ik nu nog vasten?
Kan ik het nog terug doen keren?
Ik ga naar hem
maar hij keert niet terug naar mij’
24
David troostte zijn vrouw Batseba.
hij kwam tot haar en sliep met haar.
Zij baarde een zoon
en riep3 zijn naam Salomo, ‘vol vrede’.
JHWH had hem lief,
25
hij zond hem [bericht] door de hand van Nathan de profeet
en hij riep zijn naam Jedidja, ‘lieveling van JHWH’
omwille van JHWH.
 

Noten

  1. Vertaling Amstelpreekteam, bewerking Joep Dubbink↩︎

  2. Lett. ‘Wat is deze zaak, die u doet?’ maar hier lijkt me dringend behoefte aan een vertaling die iets meer doet dan woorden omzetten. De dienaren vragen niet naar het feitelijke handelen ‘ dat hebben ze waargenomen ‘ maar naar de motivatie van David, dat lijkt me ook opgesloten in דבר. ↩︎

  3. Merkwaardig genoeg lezen de meeste vertalingen de Ketib ‘hij riep zijn naam”, terwijl de Qere ותקרא is, ‘zij riep’. Omdat we de Masoretische tekst vertalen ligt het voor de hand ook de interpretatie van de Masoreten te volgen, zo ook Statenvertaling (!) en Buber/Rosenzweig. ↩︎

Scroll naar boven