Matteüs 14,22-33

Over de wateren

22: En direct dwong hij de leerlingen aan boord te gaan van de boot
en hem voor te gaan naar de overkant, terwijl hij de menigte zou wegsturen.
23: En toen hij de menigte had weggestuurd, ging hij de berg op om in afzondering te bidden.
Het was avond geworden en hij was daar alleen.
24: Maar de boot was intussen vele stadiën van het land afgedreven, door de golven geteisterd, want de wind was tegen.
25: Tijdens de vierde wake van de nacht kwam hij tot hen, wandelend over de zee.
26 Toen de leerlingen hem over de zee zagen wandelen, zeiden ze geschrokken:
„Het is een spook.”
En ze schreeuwden van angst.
27: Direct sprak Jezus hen aan:
„Moed houden, ik ben het, niet bang wezen.”
28: Petrus antwoordde hem:
„Heer, als u dat bent,
beveel me dan naar u toe te komen over de wateren.”
29: Hij zei:
`Kom´.
Petrus ging uit de boot, hij wandelde over de wateren en ging tot Jezus.
30: Toen hij de (sterke) wind zag werd hij bang,
hij begon te verdrinken en schreeuwde:
„Heer, red me!”
31 Direct stak Jezus de hand uit en trok hem op en zei:
„Geringgelovige, waartoe was je in tweestrijd.”
32 Toen ze aan boord van de boot waren gegaan, ging de wind liggen.
33 In de boot aanbaden ze hem:
„Waarlijk bent u zoon van God.”

Noten
22: De Naardense Vertaling heeft hier ´terwijl hij zich van de scharen losmaakt´.
24 In de paralleltekst Marcus 6.48 zijn het de leerlingen die worden geteisterd.
25 fulake, in Mt 14:3 wordt het zelfde woord gebruikt, maar dan in de betekenis van gevangenis.
28: wateren, meervoud dus. De LXX gebruikt in Genesis 1:2 overigens enkelvoud.
30 kata-pontizo = verdrinken, eigenlijk een pleonasme: naar beneden zinken.
31 oligopiste: behalve bij Matteüs komt dit woord alleen in Lucas 12.28 voor, steeds als vocativus met de leerlingen als geadresseerden. Is het jargon van de eerste christelijke gemeente, een speelse variant op het meer gangbare oligomisthos (kleinverdiener)?
31 edistasas, in het werkwoord di-stazo zit het telwoord 2, in het Duitse `zwei-feln´ is dat beter herkenbaar dan in ons `twijfelen´.