Hebreeën 9,24-28

Want Christus is niet een heiligdom binnengegaan,

dat met handen gemaakt is,

als afbeelding van de waarachtige dingen,

maar in het hemelse zelf,

om nu openlijk voor het aangezicht van God te verschijnen,

ten gunste van ons.

Evenmin dat hij telkens weer

een offer voor zichzelf brengt,

zoals de hogepriester,

die jaarlijks het heilige binnengaat

met bloed, dat niet zijn eigen is.

Immers dan had hij,

vanaf de grondlegging der wereld

ook telkens weer moeten lijden.

Nu is hij echter eenmalig,

bij de voleinding (vereniging) der eeuwen,

verschenen,

tot opheffing van de zonde door zijn offer.

En overeenkomstig het voor de mensen weggelegd is

eenmalig te sterven én daarna het oordeel,

zo zal ook Christus,

nadat hij zich eenmalig opgedragen heeft,

om de zonden van velen te hebben weggedragen,

(daarna)voor de tweede maal

zonder zonde gezien worden,

door degenen die hem tot redding verwachten.