1Ik bedoel¹ :
zolang de erfgenaam een klein kind² is,
verschilt hij in niets van een slaaf
ook al is hij de heer van alles;
2maar hij staat onder voogden en bewindvoerders³
tot de door de vader vastgestelde tijd⁴ .
3Zoals ook wij,
toen we kinderen⁵ waren,
onderworpen waren⁶ aan de elementaire principes van de wereld.
4Toen de volheid van de tijd gekomen was,
heeft God zijn Zoon uitgezonden⁷ ,
geboren uit een vrouw,
geboren onder de thora⁸
5opdat Hij hen,
die onder de thora zijn,
zou verlossen,
opdat wij ontvangen zouden worden als geadopteerde kinderen.
6En omdat jullie kinderen⁹ zijn,
heeft God de geest van zijn zoon in onze harten uitgezonden,
die roept Abba, Vader.
7Zodat je niet langer slaaf bent,
maar kind¹⁰ ,
en indien kind,
dan ook erfgenaam, door God.

Noten

1	letterlijk: zeg
2	νήπιός, een klein/heel jong/onschuldig/nog gevoed kind (zelfs mogelijk:) baby
3	managers/economen/boekhouders/huismeesters
4	προθεσμία: vastgestelde tijd, de stam is: τιθημι
5	opnieuw νήπιός
6	δουλοω letterlijk: slaaf gemaakt
7	ἐξαποστέλλω eruit gezonden
8	νομοσ letterlijk: 'wet'. Zo gebeurt het meestal; maar het is verwarrend. Over wat voor wet gaat het hier? Toch de Tora? In overleg met de medevertaler Machteld, is het hier en in vers 5, in navolging van Chouraqui, vertaald als thora.
9	υιοι is letterlijk zonen – maar in het meervoud, zoals hier gebruikt wordt, is zowel vrouwelijk als manlijk in het collectieve begrip opgenomen (zie Louw-Nida). Vandaar dat ik ‘kinderen’ prefereer boven het letterlijke ‘zonen’. Oussoren vertaald mooi: zonen-en-dochters.
10	Er staat '`υιοσ', zoon. Als consequentie van de keuze in vers 6 hier tot twee keer toe, opnieuw inclusief, gekozen voor 'kind'. Oussoren: zoon-of-dochter